รายการ Intelligence ประจำวันที่ 24 สิงหาคม 2556

 

การแก้ไขปัญหาด้วยความรุนแรง คือสัญญาณของความหมดหวัง หมดปัญญา จึงใช้ความรุนแรง คนที่แก้ปัญหาชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย เอาน้ำกรดสาดหน้า หรือว่าทุบตีทำร้าย ก็ไม่ต่างกับการแก้ปัญหาทางการเมืองด้วยรัฐประหารและด้วยการใช้อาวุธ

 

เมื่อความรุนแรงเกิดขึ้นแล้ว เราก็ต้องอยู่กับมันตลอดชีวิต คำถามที่ ศ.ชัยวัฒน์ สถาอานันท์ ตั้งให้คิดลึกซึ้งกว่านั้นคือ หนึ่ง เราจะอยู่กับผลที่เกิดขึ้นอย่างไร และสอง ทำอย่างไรไม่ให้ผลที่เกิดขึ้นกลายเป็นเหตุของความรุนแรงยิ่งขึ้นต่อๆ ไป

 

กระบวนการสมานฉันท์เป็นสิ่งที่พูดง่ายแต่ทำได้ยากยิ่ง การให้อภัย ถ้าบอกให้ลืมเสีย เอาเข้าจริงก็ทำไม่ได้ แม้แต่การพูดความจริง บางกรณี ถ้าพูดมากๆ ก็ยิ่งทำให้เกลียดกันมากขึ้น แต่อย่างน้อย การสมานฉันท์ต้องเริ่มต้นด้วยการที่พร้อมจะยอมรับผิดกันทุกคน