เมื่อวันที่ 23 ธ.ค. 2563 ศาลรัฐธรรมนูญได้พิจารณาคำร้องที่ นพ.วรงค์ เดชกิจวิกรม แกนนำกลุ่มไทยภักดี ยื่นคำร้องขอให้ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยตามรัฐธรรมนูญมาตรา 49 โดยข้อเท็จจริงของคำร้องและเอกสารประกอบเป็นกรณีที่ผู้ร้องกล่าวอ้างว่าผู้ถูกร้องทั้ง 19 ได้แก่พรรคร่วมฝ่ายค้านและพรรคร่วมรัฐบาล ได้ยื่นญัตติขอแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญต่อรัฐสภาและประธานรัฐสภา บรรจุญัตติดังกล่าวเข้าสู่วาระการประชุมของรัฐสภาเมื่อวันที่ 17 พ.ย. 2563 ที่ประชุมลงมติขั้นรับหลัการในวาระที่หนึ่งเมื่อวันที่ 18 พ.ย. 2563 การยื่นและบรรจุญัตติดังกล่าวแสดงให้เห็นเจตนาที่ต้องการล้มล้างการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ ขอให้มีคำสั่งให้บุคคลดังกล่าวเลิกการกระทำตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 49 

โดยศาลรัฐธรรมนูญพิจารณาคำร้องแล้วเห็นว่า ผู้ร้องใช้สิทธิยื่นคำร้องต่ออัยการสูงสุดแล้วเมื่อวันที่ 17 พ.ย. 2563 ซึ่งอัยการสูงสุดไม่ดำเนินการภายใน 15 วันนับแต่วันที่ได้รับคำร้องขอ ทำให้ผู้ร้องสามารถยื่นคำร้องต่อศาลรัฐะรรมนูญได้ก็ตาม แต่ข้อเท็จจริงตามเอกสารท้ายคำร้องปรากฏว่า ส.ส.ซึ่งใช้สิทธิในฐานะ ส.ส.แตละคนเข้าชื่อยื่นญัตติขอแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญต่อรัฐสภาตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 256 มิใช่พรรคการเมืองเป็นผู้ยื่นญัตติขอแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญ แต่ผู้ร้องขอให้พิจารณาวินิตจฉัยเกี่ยวกับการกระทำของผู้ถูกร้องที่ 2-19 (ส.ส.พรรคฝ่ายค้านและพรรคร่วมรัฐบาล) ซึ่งเป็นพรรคการเมืองอันไม่ใช่บุคคลที่กระทำการตามคำร้อง ผู้ร้องจึงไม่อาจยื่นคำร้องดังกล่าวได้ สำหรับผู้ถูกร้องที่ 1 (ประธานรัฐสภา) เพียงทำหน้าที่บรรจุญัตติดังกล่าวเข้าสู่วาระการพิจารณาของรัฐสภาตามที่รัฐธรรมนูญบัญญัติ ไม่ใช่การใช้สิทธิหรือเสรีภาพตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 49 ศาลรัฐธรรมนูญมีคำสั่งไม่รับคำร้อง